Life is too short to play it safe. No Tomorrow.
Życie jest za krótkie, aby żyć komfortowo. Nie ma jutra.

Spacerując pomiędzy Park Avenue a Lexington, natrafiłam na reklamę nowego amerykańskiego serialu No Tomorrow, który będzie emitowany w telewizji od 4 października. Serial opowiada o życiu Evie, która zakochuje się w nonszalanckim Xavierze. Evie postanawia zmienić swoje życie, gdyż za 8 miesięcy i 12 dni nastąpi apokalipsa. Do tego czasu postanawia wraz ze swoim ukochanym korzystać z życia.

Jakkolwiek to tytuł rozrywkowego serialu komediowego z elementami science-fiction, nie sposób nie zgodzić się z tytułem i hasłem reklamowym. Chodzi przecież o wyjście z komfortowego pudełka, porzucenie bezpiecznego życia, przewidywalnego życia, jakby jutro nie miało nastąpić. Bo jutro nadejdzie, teoretycznie, lecz tak naprawdę nikt nie ma pewności, czy nadejdzie.

Czy gdybyś wiedział, że dziś jest ostatnim dniem i że jutro nie nadejdzie, czy zmieniłbyś coś w swoim życiu?
Zrobiłbyś coś, na co nie miałeś odwagi, czasu… przez całe swoje życie?
Zrobiłbyś coś, co odkładałeś, odkładałeś, odkładałeś…? Przekładałeś…?
Jaki byłby ten dzień, gdybyś wiedział, że jutra nie będzie?
I czy wyobrażasz sobie, aby żyć tak swoim życiem codziennie?
Dać z siebie, dać sobie wszystko? Wsłuchać się w siebie?
A gdyby zrobić tak ten jeden raz, żyć pełnią dzisiaj, jak gdyby nie było jutra?

A potem obudzić się już w innej rzeczywistości, takiej jaka chciało się żyć zawsze…

Wiem, że takie spojrzenie na życie nie jest łatwe. Wymaga odwagi, zaryzykowania, nie oglądania się na nic i na nikogo, tylko wsłuchanie się w swoje pragnienia i w głos wewnętrznego dziecka. Wiem, że łatwiej jest napisać te słowa, aniżeli zrobić to, co chce się zrobić. Jednak… co zrobiłbyś dziś dla siebie, dla swojego życia, gdyby nie było jutra.

Czy żyłbyś pełnią, choć przez ten jeden dzień? Czy czułbyś życie każdą komórką swojego ciała?
A jeśli takie życie jest możliwe codziennie?

Nie odkładajmy niczego. Żyjmy dziś. Tu i teraz.